Achter het pantser wacht de liefde

Het pantser
Ik ben mijzelf bij een van de laatste seminars een beetje tegengekomen.
Tijdens dit seminar doet de groep een bepaalde structuur en de deelnemers
zijn mooi in proces. Er is een man bij die behoorlijk gepantserd is en ook een
groot verlangen heeft om daar doorheen te breken. Ik zie zijn gestoei.
Op een gegeven moment is hij geraakt. Diep geraakt en zo komt hij uit bij zijn
oorspronkelijke pijn. Ik ben bij hem. Ik hoor hem zeggen hoe alleen hij zich
voelt en hoeveel moeite hij heeft met vertrouwen. Hij huilt.

Dieren zijn veilig
Ik ben blij voor hem dat hij de pijn kan voelen, want dit is het smelten van
het pantser.
Hij verteld mij hoeveel hij van dieren houdt en dat dat de enige wezens zijn
die hij kan toelaten. Hierdoor wordt ik op een subtiel niveau geraakt in mijn
eigen verhaal. Als ik in zijn ogen kijk krijg ik het beeld van mijn vader.
Ook hij was zo gewond en daardoor zo gepantserd.
Ook hij was een man die niemand vertrouwde.
Soms, heel soms, betrapte ik hem erop dat hij lief was voor onze poes.
Net als deze man die ik nu aan het begeleiden ben.

Mijn vader
Mijn vader heeft het pantser nooit kunnen afleggen.
Tot zijn einde bleef de wereld zijn vijand.
Daarmee heeft hij ook zijn leven lang zijn pijn meedragen.
Hoe alleen kan een mens zijn. Als kind heb ik mij tegen hem verzet.
Ik heb hem gehaat, hij deed mij zoveel pijn. Nu als volwassene kan ik niet
anders dan buigen voor het lot van mijn vader. Hoeveel pijn het mij ook
gedaan heeft, hoeveel sporen zijn pantser ook op mij heeft achtergelaten.
Ik kan zien dat het aan mij is om mijn pantser af te breken en te buigen
voor het lot van mijn vader. Hij kon niet anders. Ik kan nu wel anders.

Tranen van ontroering
Ik begeleid de man met wie ik werk dwars door het pantser heen.
Tranen van ontroering stromen bij bij hem als hij zich opent en in zijn
liefde terecht komt. Het raakt mij. Zijn pantser smelt en het is heling
voor hem en op een bepaald niveau ook heling voor mij.

Dat wat ik nooit heb kunnen ervaren bij mijn vader, het smelten van zijn
pantser, ervaar ik nu wel bij andere mensen.

Ik voel mij een gezegend mens. Ik gun jou dat als jij ook een pantser hebt,
dat deze mag smelten en dat je bij jouw liefde uit mag komen.

Warme groet,

Mahatma